Categoría: Livro

Anarquismo e organización: apuntes para o territorio galego

Publicaçom feita a tralo primeiro ciclo de seminários do SELG adicados à temática “Anarquismo e organización”. Nela recompilam-se os textos aportados polas distintas vozes que participarom e algumhas colaboraçons externas.

PVP: 12€

Índice:

 

Editorial

Orixes e definición do Anarquismo

  • Anarquismo, unha definición. Dani Palleiro (SELG)

O anarquismo na Galiza

  • Anarquismo e organización no movemento obreiro galego. Eliseo Fernández
  • As mulleres no movemento obreiro da Coruña. Ana Romero Masiá e Eva Loureiro
  • Unha ollada ó pasado recente de coordinación libertaria en Galiza.  Brais Cebrián Gorozarri
  • Suprema lei d’Estetica.  Helena Salgueiro (SELG)

Qué facer? Anarquismo e estratexia

  • Propostas para o avance do anarcosindicalismo actual Jose Luis Carretero (Solidariedade Obreira)
  • Repensar a relación entre o traballo e a emerxencia climática alén dos “traballos verdes”. Luis Gonzalez Reyes
  • Dinámica de debate ‘Organizando a Resistencia II: Sindicalismo Social e Libertario’ . Inés Merayo Fernández(SELG)
  • Anarcosindicalismo e movementos sociais. Miguel G. Gómez (Embat)
  • Poder popular e anarquismo especifista. Ideas para crear a revolución próxima. Miguel Brea (Liza)
  • Anarquismo de barrio. Unha tese superadora. Ruymán Rodríguez

Editorial do livro:

As ideas socialistas libertarias tiveron na Galiza un fértil campo de expansión dende que no último terzo do século XIX chegaran ao país algúns delegados da vertente bakuninista da I Internacional. A corrente antiautoritaria do socialismo internacionalista prendeu ben nun pobo que á altura atopábase nun proceso de proletarización, e nun país onde os principios da autoxestión, o apoio mutuo e o colectivismo tiñan unha fonda raigame.

Dende entón, e por sete décadas, o anarquismo organizado disputouse co marxismo a hexemonía dun movemento obreiro galego en continua expansión. Un tirapuxa que só se decantou do lado do socialismo autoritario a partir dos anos 50 do século XX. A puxanza das anarquistas galegas tivo causa e efecto no desenvolvemento dunha vizosa rede de organizacións e institucións autónomas nos eidos sindical e social, económico e cultural, que xerou unha verdadeira esfera pública libertaria e socializou a enormes capas da poboación nos principios e nas prácticas anarquistas. Un proceso de acumulación de poder popular que tan só puido ser revertido por medio do xenocidio emprendido polo exército español en xuño de 1936.

Pese á rutura deste fío histórico, hoxe son moitas as persoas, e algunhas as organizacións, que no país se identifícan coa tradición e os principios do socialismo libertario. Porén, faltan os espazos de encontro e reflexión colectiva acerca desta tradición, dos seus obxectivos e estratexias, das súas ferramentas de loita e da súa vixencia e aplicabilidade ao momento presente.

É diante desta carencia que o colectivo Refuxios da Memoria e as editoriais Ardora e Bastiana lanzamos a comezos deste ano a iniciativa do Seminario de Estudos Libertarios Galegos (SELG), un proxecto de autoformación colectiva co que analizar as ideas e os principios anarquistas, as historias de loita e as estratexias pasadas e presentes dun movemento libertario en continua trans-formación. E quixémolo facer co foco posto na Galiza.

O tema que vertebrou esta primeira edición do SELG (2024) foi “Anarquismo e organización”, o cal desenvolvimos ao longo de catro sesións. A primeira delas, celebrada o 24 de febreiro, tratou de establecer os conceptos básicos do Socialismo Libertario, así como a evolución destas ideas no país. Contamos para iso coa participación das historiadoras Dolors Marín e Eliseo Fernández. Completamos a sesión cunha mesa redonda na que as militantes anarquistas Eva Loureiro, Carla Abelha, Airis McKirdy e Paco Ascón analizaron a Galiza actual dende unha perspectiva libertaria.

O 6 de abril tivo lugar a segunda sesión, centrada no anarcosindicalismo. Par-timos para isto da historia das mulleres no movemento obreiro coruñés, para que contamos coas historiadoras Ana Romero e Eva Loureiro. Abordamos tamén a cuestión do ecosindicalismo con Begoña de Bernardo e Luis G. Reyes, e fixemos unha análise do estado actual do anarcosindicalismo na Península Ibé-rica da man de Jose Luís Carretero. Para pechar esta segunda sesión, e enlazar coa seguinte, o secretario xeral da CNT catalá, Miguel G. Gómez, analizou as relacións de colaboración entre o anarcosindicalismo e os movementos sociais en termos históricos e contemporáneo

A terceira sesión centrouse nos modelos e experiencias organizativas do sin-

dicalismo social libertario na Península Ibérica. Partindo da hipótese de que os movementos sociais carentes dunha cohesión teórica e un horizonte revolucio-nario rematan por esgotarse na impotencia, ou abocándose a vías asistencia-listas ou reformistas, cando non autoritarias, plantexamos un debate sobre o activismo social e os seus límites. Neste debate, que patiu da experiencia prácti-ca de mulleres dos movementos sociais galegos, participaron as activistas polo dereito á vivenda, María Díaz, dos Grupos de Apoio Mutuo, Antía Roig, e das plataformas en defensa da terra, Coral. Contamos tamén con Itziar e Paula, do movemento pola vivenda de Barcelona, que nos falaron da autoorganización veciñal nos sindicatos de barrio. Analizamos tamén, xunto ás compañeiras de Liza, o dualismo organizativo e a estratexia do poder popular como modelo para a acción social anarquista. Pechamos a sesión cunha dinámica na que tra-tamos de dar resposta colectiva á pregunta ¿Qué facer dende o ámbito libertario galego?

A derradeira sesión desta primeira edición do SELG celebrámola o 20 de xullo baixo o título “Sementes de emancipación: Galiza, territorio, movimentos” e contamos con Antom Santos que fixo un repaso das prácticas comunitarias na Galiza de onte e de hoxe. Logo pola tarde rematamos conversando sobre que o presente e futuro do anarquismo galego na dinámica: coñecermos o territorio, pensar a Galiza libertaria.

Tódas as sesións desta primeira edición do SELG foron celebradas no CS A Revolteira, no barrio da Falperra, na Coruña. Pero o noso é un proxecto de país e unha proposta de autoformación descentralizada. É por iso que fixemos un chamado a tódalas anarquistas do país e persoas con interese nas ideas liberta-rias para atoparnos e pensarmos xuntas cómo agromar un movemento liberta-rio forte, aberto e plural, pero tamén con capacidade de artellar unha resposta colectiva ao sistema capitalista. Así dende o comezo deste proceso convidamos a tódalas militantes anarquistas do país a crear Grupos de Autoformación Li-bertaria (GAL) nas súas vilas. O obxectivo destes grupos é desenvolver liñas de debate e reflexións propias e aterradas no eido local a partir dos materiais producidos nas distintas sesións do SELG. Para facilitar o xurdimento destes grupos ao longo do país, os contidos de todas as palestras e mesas redondas foron recollidos en relatorios que, xunto con algunhas lecturas propostas polas poñentes das palestras e polo grupo de coordinación do SELG, foron pendura-das no sitio web www.selg.gal. Alí figuran tamén algúns recursos metodolóxi-cos para facilitar a posta en marcha de novos grupos de autoformación, que se sumen aos xa activos en Compostela, Ourense, A Coruña, Pontevedra e Terra de Montes.

Neste primeiro número da publicación do SELG, que presentamos na III Feira do Libro Anarquista da Coruña, recollemos algúns artigos elaborados a partir das poñencias desta primeira edición da SELG, acompañadas doutros artigos de reflexións e debate emanados dos grupos de autoformación libertaria e outras colaboracións.

Desmesura

Desmesura é umha história em banda desenhada que fala do mal-estar , das redes de apoio, da expressom da loucura. Figemos esta ediçom em galego no marco dumha aposta por gerar debate e repensarmos desde o prisma da saúde mental, como coletivo, como comunidade; afastando-nos do individualismo para promover o encontro. Porque é aqui, no “nós” onde realmente podemos reconhercer(mo-nos) e construir novas formas de abordar mal-estares.


No meio de umha sociedade definida polo isolamento e a atomizaçom, onde à vez que se vende a excelência do individualismo selvagem a diferença é condenada, poder permanecer no lado bom da linha depende de nom estar sozinho.


E nom estar só depende em grande medida de ter ou nom dado prioridade ao colectivo na tua vida, de pensar que a vida que vale a pena viver é sempre a vida que vale a pena viver com os outros.
Figem muitas cousas estúpidas e estivem moi perto de polo menos meia dúzia de abismos, mas preocupo-me dos outros, nom os quero perder, dumha forma vaga sempre soubem que a saúde também depende deles, e isso salvou-me o cu.

 

(Extracto da Banda Deseñada, ilustracións de Mario Pellejer)


Desde este recuncho, queremos mandar o nosso mais sincero reconhecimento ao trabalho de Fernando Balius e Mario Pellejer, por esta peça de arte criada da experiência encarnada, cheia de matizes e reflexons.

Nas palavras de Nando:

Esta banda desenhada vai da loucura.
E para isso falei da minha própria loucura, das vozes e os ruidos que ouço na minha cabeça.
Das cousas que me passarom e de como vejo o mundo.
Tenteino-no. A honestidade é um caminho fodido.
A maior parte das séries, filmes e novelas que tratam o tema o fam desde o estereotipo e sempre me resultarom alheias ou grotescas.
Eu queria falar e nom deixar de fazê-lo até liberar a vida do lugar no que se atopa aprisionada. Nom foi doado.
Os pincéis de Mario atoparom-se com as minhas palavras durante vários anos e agora o relato por fim está impresso.
Feliz digestom


PVP: 18€

Este livro pode ser adquirido nas nosas distris itinerantes ou agendando a entrega através de ardora@bastardi.net

TRANSUMANO MON AMOUR

Notas sobre o movimento H+

Escritos 2015-2019

de ANDREA MAZZOLA com ilustrações de TIDI

O movimento H+ é, em poucas palavras, uma organização que tem como objectivo ultrapassar, com meios científicos e tecnológicos, os limites da condição biológica do ser humano e, em última análise, almeja alcançar a imortalidade terrena. A adjectivação «terrena» serve para expressar o aspecto aparentemente mundano e laico desta nova figura da mais antiga inquietação humana: do Épico de Gilgameš, do terceiro milénio antes de Cristo, à prática da mumificação dos antigos Egípcios, do pensamento taoista à alquimia esotérica, os defensores das ideias H+ consideram-se os legítimos herdeiros dos esforços históricos da humanidade para ganhar o seu jogo de xadrez com a morte.

A nova estratégia, que ganhou forma durante os anos 1990, tende a fundir guerra com intervenções humanitárias e crise sanitária com emergências militares. A guerra H+ não se encontra nas declarações formais entre Estados soberanos, mas na irrupção das chamadas emergências complexas — naturais ou humanas —, desastres caracterizados pela implosão do Estado, pelo colapso das infraestruturas públicas essenciais (saneamento, água, energia e provisões alimentares) e pela prevalência de doenças infecciosas.

Andrea Mazzola licenciou-se em Filosofia na Universidade de Nápoles «Federico II» e actualmente é doutorando no Centro de Filosofia das Ciências da Universidade de Lisboa com um projecto de pesquisa sobre os fundamentos da mecânica quântica e o pensamento de A. N. Whitehead. Colabora assiduamente no Jornal Mapa, onde assina a rubrica «Transumanismo» com o pseudónimo κοινωνία.

Preço: 12 €

Edita: Jornal Mapa

Esta edição foi possível graças à colaboração de: A Batalha; Ardora (s)ediçons anarquistas; Barricada de Livros; BOESG Centro de Cultura Libertária; Maldatesta e Tortuga.


Notas sobre o movimento H+

Escritos 2015-2019 (Volume II)

de ANDREA MAZZOLA com ilustrações de TIDI

Com novos meios «personalizados» de manipulação de massas, como se ao progresso da inteligência artificial correspondesse um proporcional desenvolvimento da estupidez humana, às formas tradicionais de propaganda acrescenta-se o universo das redes sociodigitais, a Propaganda 2.0. Neste tipo de circunstâncias, também podemos destacar o aniquilamento tipicamente H+ das pessoas, convertidas em artefactos, e a desumanização da existência humana, desanimada pelo uso político da tecnociência, que de modo desolador tem transformado a vida num objecto técnico. Tanto os meios quanto os fins são partilhados dos dois lados do Atlântico, e talvez sejam uma bagagem ideológica comum aos dirigentes de todas as nações. O cibertotalitarismo iminente — o golpe de Estado infomilitar —, com a sua atmosfera saturada de um fanatismo caça-heréticos, segundo o modelo institucionalizado pelo tribunal da Inquisição, fala todas as línguas, tem todos os tons de pele e fascina todas as igrejas e todos os governos (independentemente da narração das respectivas comunidades imaginadas).

Andrea Mazzola licenciou-se em Filosofia na Universidade de Nápoles «Federico II» e actualmente é doutorando no Centro de Filosofia das Ciências da Universidade de Lisboa com um projecto de pesquisa sobre os fundamentos da mecânica quântica e o pensamento de A. N. Whitehead. Colabora assiduamente no Jornal Mapa, onde assina a rubrica «Transumanismo» com o pseudónimo κοινωνία.

Preço: 12 €

Edita: Jornal Mapa

Esta edição foi possível graças à colaboração de: A Batalha; Ardora (s)ediçons anarquistas; Barricada de Livros; BOESG Centro de Cultura Libertária; Maldatesta e Tortuga.

Mancomunidade. Uma terra livre sem estado

“Mancomunidade. Uma terra livre sem estado”, de Joám Evans Pim

O livro recolhe “uma proposta libertária fundamentada numa organização comunal do território”. Como o próprio autor desenvolve som “retalhos de uma obra coletiva que está ainda por fazer. Uma constelação de ideias, histórias e desejos que apontam para um jeito distinto de entender uma terra livre.” Dividido em três seçons principais, o livro achega primeiro a proposta mancomunitária como organizaçom política e territorial e a sua aplicabilidade para o caso galego. No segundo capítulo o autor centra a atençom nos antecedentes em relaçom às comunidades que na Galiza se estruturárom em paralelo ou de costas ao estado, assim como das ideias elaboradas ao respeito para, por último, elaborar umha síntese que explique o sentido da Galiza sem estado. O prólogo escreve-o Lara Barros, ativista vinculada ao sindicalismo agrário, historiadora e especialista em montes vizinhais, quem acha o livro como “um exercício de liberdade de pensamento”, “sustentado numa liberdade de ação que lhe dá um alto conhecimento de causa”. O seu autor, Joám Evans Pim, é labrego e comuneiro nos montes de Lousame. Também é doutor em antropologia, membro do coletivo Véspera de Nada e da Academia Galega da Língua Portuguesa. Esta faceta multidisciplinar reflete numha temática e numha narrativa que fai com que este livro seja um lançamento novidoso no panorama editorial e político galego. Umha proposta com os antecedentes e movimentos sociopolíticos da Galiza presentes, e com a cabeça e as maos num futuro imaginado e, por isso, possível. Mancomunidade é um livro que ajuda a pensar futuros alternativos, que imagina umha Galiza mais justa, sem estado ou contra o estado.

FICHA TÉCNICA

Mancomunidade: Uma terra livre sem estado

Joám Evans Pim

Ardora (s)ediçons anarquistas

Impresso em Compostela por Sacauntos Cooperativa Gráfica

Agosto, 2019

8 euros

ISBN: 978-84-120648-4-1